زلزله گرگان صبح امروز ساعت 4:30

دقایقی پیش زلزله گرگان را لرزاند. همشهریان عزیز هوشیار باشید.گرگان صبح امروز زلزله آمد، هنوز آمار دقیقی از شدت آن در اختیار نیست، اما خوشبختانه در شهر گرگان، شدت زلزله صبح امروز آنقدر زیاد نبود، 

جیرجیرکها

ﺷﺐ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ

ﺑﺎ ﺳﻨﻔﻮﻧﻴﻪ ﮔﻮﺷﺨﺮﺍﺵ ﺟﻴﺮﺟﻴﺮﮐﻬﺎﻱ ﮔﺮﻣﺎ ﺯﺩﻩ ﻣﻴﺨﻮﺍﺑﻴﻢ 

ﻭ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ ﺑﺎ

ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎﻱ ﺷﻬﻮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﮔﺮﺑﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻴﭙﺮﻳﻢ.!!

ﺧﺪﺍﻳﺎ!!!

ﻣﺎﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺒﻴﻌﺘﻪ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﺍﺕ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺪﻩ!

:::محمد ناقوس:::

دوری اما نزدیک...

دوری اما نزدیک...

چه سخاوتمندی ...

همچو مهر بی دریغ پدرم...

دوری اما نزدیک...

همچو آبی سراب...

همچو کوتاهترین فاصله ی ممکن ها ...

همچو آرامش احساس بزرگی خدا...

دوری اما نزدیک...

دوری اما نزدیک ...

:::محمد ناقوس:::

منتظر یه صبح تازم...

ﻣﻨﺘﻈﺮِ ﯾﻪ ﺻﺒﺢِ ﺗﺎﺯَﻡ ﻣﺜﻞِ ﻗﺪﯾﻤﺎ ...

ﻣﺜﻞِ ﺍﻭﻥ ﺻﺒﺤﺎ ﮐﻪ ﻧﺎﺷﺘﺎ ﻓﮑﺮِ ﺣﺮﻓﺎﯼِ ﺷﺒﺖ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﻇﻬﺮ ...

ﻣﺜﻞِ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﻤﻖِ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ ﻋﻤﯿﻖ ...

ﻣﺜﻞِ ﺍﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﻭﯼِ ﻗﻠﺐِ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻦ ...

‏::: ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎﻗﻮﺱ :::

کوتاه میخوابم

این روزا بیدار میشم ولی کوو تا بخوابم

یعنی دراز میکشم ولی کوتاه میخوابم

یعنی ، یعنی دنیامون رنگی نی یعنی...

شبیه فیلمای جنگیه ...

 هیس هیچی نگو ، تو هیچی از این متن نمیدونی...

اینجورم که نیست که..

داشتم همینجوری تو اینترنت گشت و گذار میکردم یهو چشم به کلمه ناقوس افتاد ذوق مرگ شدم . رفتم متنو خوندم دیدم اینو نوشته 

از خدا می‌خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه 

مسلمین که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ آمریکا-و شوروی *-را به صدا 
درآوریم. **
*باید در زباله دان تاریخ جستجو شود.
**صحیفه امام؛ ج۲۱؛ ص۸۲ | ۲۹ تیر ۱۳۶۷؛ پیام قبول قطعنامه۵۹۸ 

بعدش یکی از تیکه کلامای یکی از دوستام به خاطرم اومد که میگه ( اینجورم که نیست که... 

یکی نیست بگه تو توو تهرون خودت این کارو بکن نمیخواد بری تو کلیساهای شوروی و آمریکا بگی مرگ بر امریکا  والا

اشتباه کن ...

چند خط حرف دل بی آرایه، بی قاعده،بی چهار چوب ،

چند وقتیست از حوالی خانه ات که میگذرم با چشم به دنبال یک اتفاق ساده میگردم،

اتفاقی به کوچکی دیدنت میان آدمها و به بزرگی دیدنت بعد از آن همه ندیدنها، 

آنقدر میخکوب آن خیابان میشوم که گویی یک عمر آن حوالی را ندیده ام...

اما خودم میدانم که کجای کار میلنگد، 

من تورا از آن خیابان طلب دارم 

پنجره ی اتاقت از دوردست التماسم میکند ، 

نرده های آهنی حفاظ پشت تراس خانه ات مرا محبوس خود کرده اند و راهی جز فرار از میان آن هم خواستن نذاشته است ...

سرم را بر میگردانم از آن برمودای شهر ولی قلبم همچنان چهار میخ آن نقطه از زمین است .

چگونه میشود داشتَنت را تنها برای لحظه ای کوتاه؟

چگونه میشود تصویر قامتت را از میان عابران این خیابان ؟

تا به کی تورا میان این مردم نقاشی کنم ؟

تا به کی شباهت های تورا با این و آن حکاکی کنم ؟

تا کجا بدون تو در کنار تو قدم بزنم ؟

تا به کی خیره به گوشه ای اشعار تو را خطاطی کنم ؟

تا به تقاص کدامین گناه، قلبم دلتنگم را به بازی بگیرم ؟

آخر بیا یک بار هم که شده، اشتباهیو اتفاقی از میان پرده ی سیاه چشمان خسته ام عبور کن .

اصلا بیا یک بار هم که شده محض رضای خدا اشتباه کن....

:::محمد ناقوس:::

سراب هر جاده ایست...

سَـــرآبِ هَر جـــاده ایست دیدنِ رویِ مـــاهَت...

این روزهـــا همـــه از دور شبیه تو شـــده اند...

نمیدانم آغـــوشَت در کـــدام کوچـــه اِنتظارَم را میکشَد که تمـــامِ شهـــر بویِ تورا میدهد...

امـــا من باز هـــم میگـــردم...

کوچـــه به کوچـــه، خـــیابان به خـــیابان، تاکـــسی به تاکـــسی، مـــترو به مـــترو...

لبخـــندَت اِنگـــار میانِ لَبهـــایِ این جَمـــاعَت تَقســـیم شـــده است...

گـــویا نگـــاهَت را در مَـــرکزِ شهـــر جـــیره بندی کرده اندو سَهـــمِ هر نَفر، لَرزاندَنِ دلِ من اَستو بَس...

و من همـــه یِ اینهـــا را یِکجـــا در تو میخـــواهم...

پَس کُجـــا در اِنتظارَمی...

کـــاش همین نزدیکی...

شـــاید کمی دورتر...

:::محمـــد ناقـــوس:::

مرد عصا به دست کور...

مَردِ عَصا به دَسته کور ، مُنتظرِ یه عابِرِ...

خبر نداره این روزا ، پُلِ هوایی اومده...

نمیدونه که آدما ، دلاشونم نمیبینه...

حَق دارِه طِفلی شایدی ، تازِه خیابون اومده...

نمیدونه قَحطی شده ، سَهمیه بندی هم شده ...

جیرِه میدَن پایِ دَمش ، جیبو میگیرن عَوَضِش...

:::محمد ناقوس:::

ای نوای آبی آرام...

ای نَوایِ آبیِ آرام...

مُدتیست که با خیالِ آسوده تورا لَمس نکرده ام...

 و شبها آغوشِ گرمَت، سرمایِ تَنم را به صُبحی مُعتدل نکشانده است...

اما... اما...

اما دِگر اما دارَش نکنیم بهتر است...

دلم برای جِسمَِ مهربانت تنگ شده ای روحِ لطیفِ عشق...

:::محمد ناقوس:::