کار هر روزم شده...

کار هر روزم شده نقاشیِ چشمانِ تو

رو دَرو دیوارِ شهری که نباشد یادِ تو

کار هر روزم شده بوسیدنِ لبهای تو

در خیالِ وحشی تنهایی افکارِ تو

من به دنیایی که تو باشی در آن وابسته ام

من به کوچه باغهای شهرِ تو دل بسته ام

این همه وابستگیها از وجودِ نابِ توست

گَر نه من بی تو زِ خاکو آسمان هم خسته ام

من به آرامش میانِ دستهایت زنده ام 

من میان اشکهایَم با نگاهت خنده ام

من به رنگِ آبیِ قلبت قسم بی عشق تو

مُرده ام ، درمانده ام ، بازنده ام

:::محـــمد ناقـــوس:::

هدیه را هم پس گرفتن...

غروب شعرو حرفای قشنگ است

چه دنیایست بس تاریکو بی رحم است

شکستن دل ، گرفتن عشقو رفتن

چه گویم هدیه را هم پس گرفتن

:::محمد ناقوس:::

کودک درون من...

کـــودکِ درونِ من...
بی تربیت ، عجـــول ، کَـــم عقـــل ، کـــم حوصلـــه، کـــم شُعـــور، نه !! بی شعـــور، هَـــتاک، بَد دهن، نفهمـــو ســـگ نمـــک... 
امـــا با همـــه یِ اینهـــا قَلبَش ســـراسَـــر از پاکـــیست...
وقتی عَصبانی میشوم، سَـــرو کَلـــه اَش پیدا میشود... 
کـــودک است دیگـــر چـــه انتظـــاری داری؟!!

:::محمـــد ناقـــوس:::

رفاقت های پوچ...

از نارفیقی ها بگم یا از رفاقت های پوچ

دوست دشمن میشود یک روز شاید در دو روز 

من که با هر دو عَجین بودم نه یک روز و دو روز

مُزد مان را هم که کامل دادن آنها نرخ روز

:::محمد ناقوس:::

ﻗﺪﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ...

ﻧﮕﺎﻩ ﻫﻤﻪ. به ﭘﺮﺩﻩ ﺳﯿﻨﻤﺎ بود در ﺟﺸﻨﻮﺍﺭﻩ ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎﯼ 10 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯼ

ﻓﯿﻠﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ...

ﺷﺮﻭﻉ ﻓﯿﻠﻢ : 
ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺳﻘﻒ ﯾﮏ ﺍﺗﺎﻕ ...

ﺩﻭ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺯ ﻓﯿﻠﻢ ﮔﺬﺷﺖ، 
ﺳﻪ ، ﭼﻬﺎﺭ، ﭘﻨﺞ ...
ﻫﺸﺖ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﯼ ﺍﻭﻝ ﻓﯿﻠﻢ 
ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺳﻘﻒ ﺍﺗﺎﻕ... !

ﺻﺪﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺁﻣﺪ ...

ﺍﻏﻠﺐ ﺣﺎﺿﺮﺍﻥ ﺳﺎﻟﻦ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ...

ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﺁﻣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﻭ 
ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﻗﻄﻊ ﻧﺨﺎﻉ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺭﺳﯿﺪ ...

ﺟﻤﻠﻪ ی ﺯﯾﺮ ﻧﻮﯾﺲ ﻓﯿﻠﻢ :

ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ 8 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ
ﺑﻮﺩ 
و ﺷﻤﺎ ﻃﺎﻗﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﺪ...!

"ﻗﺪﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ"

چه روزی بود آن روز...

حالا اینجـــا نشســـتم یادِ آن روز... 
که دستَت وای دستَت کاش هر روز...
چه بیتـــابَم ، چـــه دلتنگـــم عـــزیزم...
خدایِ من چـــه روزی بود آن روز...
کـــه پاکو ســـاده دَستم را گـــرفتی...
قَدم برداشتی از غَـــم گـــذشتی...
چـــنان رفتی ، چـــنان رفتیو رفتی... 
همـــه تاب و تـــوانم را گـــرفتی...

:::محمـــد ناقـــوس:::

خـــیانت کـــرد...

خـــیانت کـــرد... 

او کـــه سَـــمبُلِ عشـــقی نَجیب بودو کـــاش میشـــد که بگـــویم هنوزَم هست ، 

با غریبه رفت... 

او که آشـــنا بودو عاشقـــانه به قلـــبِ کبودِ من نشست ، 

 خـــیانت کردو رفت... 

او که هنوز نیامـــده ، شـــده بود همـــه چیـــزِ این دلِ سیاهو سادِهو مَســـت... 

همه کَس نمـــاندو دلِ عاشقم را شکست... 

پســـت بودو پَست بودو پَست... 

کـــه من رفتم که او باشد کنارِ آن کسی که جـــایِ من آمـــد ، کـــنارِ عشـــقِ زیبایـــم نشست... 

 :::محـــمد ناقـــوس:::

کشتی عشق...

تو همان مقداری از آرامشی که ظرفی برای گنجایشَش مناسب تر از قلب نیست.

چه خوش میتَراشی کشتیِ رویایی اَم را که در بادبانش ، پرچمِ سُرخِ جنون آویختیو در کَفَش عشق.

این کشتی با ناخدایی چون تو ،مقصدَش هرکجا که باشد ، دست یافتنیست...:::محمـــد ناقـــوس:::

خداحافظ از اینجا تا قیامت...

خداحافظ شریکِ لحظه هایَم...
دِگَر من قهرمانِ قصه هایَت نیستم نه...
برو من را کنارِ ماجراهایَت گُمَم کن...
من دِگَر چشمامو رو دنیایِ تو بَستم...
دگر شانه به شانه در کنارَت نیستم من...
تو را از یاد بُردم سخت امشب...
به پیشِ اَشکهایَت مُردَم از تَب...
خیانت نیشِ نفرَت را به من زَد...

خداحافظ از اینجا تا قیامت...

:::محمـــد ناقـــوس:::

یاد آن روز بخیر...

شاید یکی از همین روزها، از کنارِ کوچه یِ تنهایی اَت به دور دستها سفر کنم...
جایی که دیگر نه مَنی باشدو تو...
نه شَبی باشدو صبح...
نه لَبی باشدو شوق...
شوقِ یک لحظه یِ ناب...
زیر باران به هوایِ دلِمان خَنده شَویم...
شاید آن روز همین نزدیکیست...
بِنشینیم به یادَش بنویسیم به خیر...
یاد آن روز به خیر...
یادِ آن شبها به خیر...
خیسیِ نیمکتی سبز به خیر...
بوسه در هَمهَمه یِ شهر به خیر...
شب نشینی تا سحر گوشی به دست...
کوچه هایِ خَلوتو دِنج به خیر...

:::محمـــد ناقـــوس:::