محمد ناقوس
زباله دونی افکار من
محمد ناقوس
زباله دونی افکار من
همه وصف تو را میخوانند...
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ، ﭼﺮﺍﻍِ ﺧﺎﻧﻪ ﺍَﻡ ﺩﻭﺩ ﻣﯿﮑﺮﺩ،
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑُﻐﺾ، ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕِ ﺍَﺷﮏ، ﻫﻨﺠﺮﻩ ﺍَﻡ ﺭﺍ ﻣَﺴﺪﻭﺩ
ﻣﯿﮑﺮﺩ،
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻗَﻠَﻢ، ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺒﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﻣﯿﮑﺮﺩ،
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺮﺍ ﻣَﺮﻣﻮﺯ ﻣﯿﮑﺮﺩ،
ﺩﻝ ﻣﻦ، ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ،
ﻗﻠﻤَﻢ، ﮐﺎﻏﺬِ ﻣﻦ، ﻗﻠﺐِ ﻣﻦ، ﺑﺎﻭَﺭِ ﻣﻦ،
ﯾﮏ ﻗﺼﯿﺪﻩ، ﯾﮏ ﺭﺑﺎﻋﯽ، ﯾﮏ ﺧﻂ،
ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭَﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﻭَﺻﻒِ ﺗﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ،
:::محـــمد ناقـــوس:::
آرزویِ این مـــرد بود...
شَـــرم بود...
آنچـــه در پسِ چشـــمِ تیـــره ات غَـــرق بود.
اَشـــک بود...
آن که در غـــمِ تلخیِ نگـــاهِ عاشقـــت مَحـــو بود.
درد بود...
کـُــلِ چهـــره ات ، در نگـــاهِ گیجـــو مُبهَمَـــم پُر درد بود.
ولی اما بد نیست بدانی که...
بوســـه از لَبانِ پُر حَـــرارَتَت، آرزویِ این مـــرد بود...
(محـــمد ناقـــوس)
یـــادته بَچگیامـــون یـــادته؟؟!...
یـــادته بَچگیامـــون یـــادته؟؟!
خنده هـــامون ، گریه هامـــون یـــادته؟؟!
کُـــلبه یِ کُلَـــنگیِ اون قَـــدیما یادت میـــاد؟؟!
کـــوچمـــون ، مَـــحَلمـــون، خاطـــره هامون یـــادته؟؟!
گـُــلایِ شَمعدونیِ کِنـــاره پله...
میـــونِ اون همه گـــلدون رویِ اِیوون...
ســـه تا گـــلدون رویِ نَرده...
یـــادته بچگیامـــون یـــادته؟؟!
خـــونه لَــبریز هَیاهـــو ، پُرِ از آمـــدو شد...
یه طـــرف خنده یِ من ، اون طـــرف اشکـــایِ تو...مثه بارون توو تابستـــون ، همه همـــرنگِ یه رنگـــی...
توو دلامـــون پُرِ از حرفِ نگفـــته، پُرِ از نگفـــتنی...
حرفـــایِ شنیدنی ، خـــنده هایِ دیدنی...
مثه قَهـــرو آشتیـامـــون تویِ بازی...
گـــریه هایِ زورکـــی ، بَهـــونه هایِ اَلکـــی...
یـــادته بچگیامـــون یـــادته راست راسَکی ؟؟!
:::محمـــد ناقـــوس:::
صبح هر روزه ام ...
ﺻﺒﺢ ﻫﺮ ﺭﻭﺯِ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍَﻡ، ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﭘِﻠﮑﻬﺎﯾﺖ
ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺵِ ﻫﻢ ﺟُﺪﺍ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ،
ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪِ ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮕﻮ
ﺯﯾﺒﺎﯼِ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ،
ﺍﺯ ﭘَﺲِ ﺍَﺑﺮﻫﺎﯼِ ﺑﻠﻨﺪِ ﻣﮋﮔﺎﻧَﺖ ﻃﻠﻮﻉ ﻣﯿﮑﻨﺪ.
:::ﻣﺤﻤـــﺪ ﻧﺎﻗـــﻮﺱ:::
غم انگیزترین آهنگ زمان...
در این لحظه فقط آغوشِ تو مَرحَمِ دردهای این دل است...
کاش میبودیو میدیدی که شبها من بدونِ تو، به دیوارِ سفیدی خیره میشینم تو را میبینم...
و تیک تاکِ ساعت بدونِ تو ، غم انگیزترین آهنگ زمان است...
:::ﻣﺤﻤـــﺪ ﻧﺎﻗـــﻮﺱ:::
بیا مادر جوراباش نَخیه...
بیا مادر جوراباش نَخیه...
بَرادرا ، خواهرا ، یه جورابِ بخرید...
تو رو فاطمه ی زهرا...
برادر یه جوراب...
جورابام نخیه، دیر پاره میشه، خُنکه، تورو خدا...
برادر بیا!!
بیا ببین جورابام چقدر خوبه...
خواهرَم بیا واسه پِسَرت بِخر که ایشالله سَرِش سلامت باشه...
با ترحُم رفتم نزدیکشو گفتم : جورابات چنده مادر جان؟!
با یه شعف وصف ناپذیری گفت :آخ اِلهی قربونِ اون قَدوبالات، بیا پسرم، بیا سفیدشو بَردار که سفید بَخت بشی...
هزارو پونصد تومنه، اَرزون...
اگه دوتا بَرداری دُعاگوت میشم پسرم...
گفتم : نه، من دوتا لازِمَم نمیشه، همون یکی بسه مادر...
گفت :اِشکال نداره، بازم دُعاگوت میشم...
ایشالله هرچی از خدا میخوای بهت بده، ایشالله خوشبخت بشی، ایشالله همیشه سلامت باشیو خدا حِفظِت کنه...
طوری با غلظت واسم دعا میکرد که اگه هیچی نمی گفتم تا صبح به حرفاش ادامه میداد...
منم که خسته بودمو میخواستم زودتر برم خونه، وسط دعاهاش گفتم : مرسی مادر، بفرما، این هزار، اینم پونصدش، بعد به شوخیو با خنده گفتم: جورابات سوراخ که نیست؟ اگه باشه پَس میارما...
اونم مُطمئنو قوی، با صدایِ بلند گفت : نه پسرم خیالت راحت، سالِمِ سالِمَن، اگه مشکلی داشت واسم پَسِش بیار، من همیشه اینجام...
اگرَم دیروقت اومدی نبودم، بیا اونورِ خیابون، پشتِ اون سَطلِ زباله، تا صبح اونجا میخوابم...
اومدی صدام کنو پَسَم بده...
من نونِ حروم از گلوم پایین نمیره...
یِهو قلبم تیر کشیدو با تَعَجبو یه دنیا آه پرسیدم؛ توو خیابون؟
اونَم با یه لبخندِ تَلخو پُر درد جواب داد : توو خیابون که نمیشه خوابید پسرَم...
ماشین زیرَم میکنه...
توو پیاده رووو...
93/1/20
مترو نواب صفوی
معتدل میشوم...
این روزهـــا ،
در هَیـــاهـــویِ کـــوچه هـــایِ گـــرمِ شهـــرِ ســـردم ،
با نفـــرتی سنگـــین تر از عشـــق ،
معتـــدل میشوم.
قـَــدم زیرِ پایم لِـــه میشود ،
چشهـــایم میـــانِ چشمـــانِ هفتـــاد میلیـــون ،
به دنبـــال آشنایـــی میگـــردد که چَنـــدی پیش ،
چشمــهایَش به دنبالِ قدمهـــایِ غـــریبه ای دیگر رفت...
:::محـــمد ناقـــوس:::
شاید به دور دستها سفر کنم...
شاید یکی از همین روزها، از کنارِ کوچه یِ تنهایی اَت به دور دستها سفر کنم
جایی که دیگر نه مَنی باشدو تو
نه شَبی باشدو صبح
نه لَبی باشدو شوق
شوقِ یک لحظه یِ ناب
زیر باران به هوایِ دلِمان خَنده شَویم
شاید آن روز همین نزدیکیست
بِنشینیم به یادَش بنویسیم به خیر...
یاد آن روز به خیر...
یادِ آن شبها به خیر...خیسیِ نیمکتی سبز به خیر...
بوسه در هَمهَمه یِ شهر به خیر...
شب نشینی تا سحر گوشی به دست...
کوچه هایِ خَلوتو دِنج به خیر...
:::محـــمد ناقـــوس:::
با تو کامل ترینم...
درودی به گرمایِ آفتابِ زرد
درودی به زیباییِ رنگِ سبز
من کنارِ تو، به آرامش دل بسته ام
حواست هست؟!
کنارِ پنجره ی فولادیِ خانه یِمان بنفشه رویده است؟!
هیچ میدانی؟!
هرگاه که دلتنگت میشوم، از چشمه وجودِ اشکِ چشمانم، به ریشه هاو برگهایِ این شکوفه ها آب میپاشم؟!
اصلاً نگاه کردی که ببینی چه با شکوه گشته ام؟!
چه با صَلابت قدم میگذارم؟!
انگار جز تو در این خاک، جُنبنده ای دیگر نیست
هیچ میدانی که این لحظه ی زندگی ام، رویای دیروزهایم بوده است؟!
و بالهایِ خوشبختی، بر پُشتِ من چه زیبا و برازنده ام میدرخشند؟
بگذریم...
دیروز که گذشت،
فردا را نمیدانم،
اما امروز در کنار تو،
کامل ترینم ای مهربانِ من...
:::محمـــــد ناقـــــوس:::
شکوفه ی ناز ، برای او که دیگر نیست...
میگن انگـــاری دوباره ، تویِ خـــاکِ زردِ باغچه
یه گُلـــی شکـــوفه کـــرده ، دلمـــو بهونه کرده
آره میگـــن اون بهـــارِه ، تویِ سَردیِ زمستـون
تویِ اوجِ نا اُمیـــدی ، تویِ بادو بَرفـــو بـــارون
میگه دیگه سَـــرد نمیشه ، تَمومه فصلِ زمستون
میگه دَستام گَـــرمه گرمه ، مثه گرمایِ تابستون
میگه تنهـــایی تمـــومه ، اومـدم که رویِ بومِت
بشـــینم آواز بخـــونم ، دیگـــه غُصــه ای نَمونه
چه بهـــارِ آشنـــایی ، اِنگـــاری یه عُمرِ با ماست
اِنگـــاری پیشِ دلِ ما ، از گــذشته تا به حالاست
میگم ای شکوفه یِ نـــاز ، تو چه پاکـو مهربونی
تویِ این دنیایِ بی رَحم ، مثه آسمـــون میمونی
اونقَدَر به پات میشینم ، که بِتونی جــون بگیری
زیرِ ســـایه یِ دلِ من ، بشـــینی آروم بگـــیری
میخوام از اشکایِ چِشمام ، آب بریزَم پایِ عشقم
اگـــه آسمـــون نبارید ، از چشـــام بارون بریزَم
آره اونقَـــدَر بشینـــم ، که خـــدا دِلــِـش بِسوزِه
چشـــای نازِشـو با عشـــق ، به چِشایِ من بدوزه
آره عشقـــم تو شکــوفه ، من واسَت یه باغِبونم
تویِ سَــرما ، تویِ گـرما ، واسه تو ، یه سایبونم
هر جا هستی ای شکوفه ، یه نگاهِ ساده کافیست
منـــم اینجـــا یه ستـــاره ، یادِه اون روزایِ برفی
حالا دیگه همه یِ دارُ ندارِ منه عاشق یه شکوفَست
که همین غُنچه یِ نورَس ، که همین بهاره زود رَس
حـالا این شکـــوفه یِ نـــاز ، همه یِ جـــونِ منه
همـــه یِ هَســـتیِ مـــن ، امیـــدِ هَـــر روزه منه
به خـــدا عاشـــقِ اون نَرمیو پاکیِ چشاتَم عزیزم
اگه قسمت تو نباشی ، من به یادت زره زره میسوزم
:::محمـــــد ناقـــــوس:::